یه روزی از همین روزا یکی باید طلوع کنه

غروب تلخ رفتن و یکی باید شروع کنه

قصه عشق و زندگی که اوج خواهش منه

تشنه از تو خوندن حریص با تو بودنه

از تو شکوفه می زنه روح کبیر بی کسی

خنده می شینه رو لبت نرگس های دلواپسی

مسافر قصه ما یه عمریه منتظره

یه عمریه با دل و خون چشمای خیسش به دره

تو کوچه باغ خیس شب بوی خوش رها شدن

نفس می ده به روح عشق نفس می ده به شعر من